متن آهنگ زمستون پارسا جعفری

هرچی رفتم پاهام سردتر میشدن
عقربه ها چه کند حرکت میکنن
کجای قصه جا موندم
که توو خیابونا راه میرم حسرت میخورم
دیدم با اونی چه حال بدیه
من نمیخواستم بخوای باشی مال بقیه
میگفتم تک ستاره ی منی
حالا رفتی دیگه شدی ماه غریبه
من یادمه اون چای داغ لا سرما
بغل من میشدی آروم با حرفام
زمستونم بی تو سرد تر میشد
تو یادته میگفتی میمونم پا حرفام؟
حالا میبینم که پیشِ من نی باز
حتی نیمکت پارک ما رو پیش هم میخواست
تهش دعوا بود هر روزمون و
با رفتارای منم دیگه سخت میساخت
من، بی تو تَرد و بی خونم
چقدر سرد و بی روحم
که زیر بارون، دارم از تو میخونم
من، بی تو تَرد و بی خونم
چقدر سرد و بی روحم
که زیر بارون، دارم از تو میخونم
وقتی نیستی آسمون هم چشاش میباره
این دیوونه کیو میتونه به جات بیاره؟
دیگه بدونِ من چشات میخنده
من همونم که حتی با یه نگاهت میبازه
کی میده جواب افسردیگیمو
میدونی وجودم بی تو پژمرده میشده
من بدم ولی خوبتو میخوام
تو میدونی که فقط داشتم روحتو نیاز ولی
یادمه کی جا زد تنهام گذاشت
چه فرقی میکنه واست الآن کجام؟
تو فراموشی داری میره حرفات یادت
دیگه نیست اون که بشکونیشو هر بار باشه
نفهمیدی هیچوقت درد منو
نمیخوام در بیاد از دهنت حرف من
پَرسه می زنم دنبال دردسر
از صورت سردِ من دیگه شده خنده کم
من، بی تو تَرد و بی خونم
چقدر سرد و بی روحم
که زیر بارون، دارم از تو میخونم
من، بی تو تَرد و بی خونم
چقدر سرد و بی روحم
که زیر بارون، دارم از تو میخونم