متن آهنگ امیر تتلو به نام میخوام

میخوام رو سفیدا قرمز بپاچم
اینجوری وحشی تره اما
دیرتر کثیف میشه

میخوام آسمونو قرمز کنم، خورشیدو آبی
میخوام، دوباره توو بغلِ همون که یه روز
غرورشو کُشتی بخوابی
میخوام انقده تند برم
که دومی بشه واسه پشتیه عادی
انقده خوب بشم که لاشی
پشیمون شی از فحشی که دادی
یا که انقده بد بشم که شعرام بمیرن
انقده نخونم که صدام بگیره
میخوام بزنم توو خاکی یه بار دیگه هم
انقده لش و لوش که تهران به *
میخوام انقده بد بشم که شعرام بمیرن
انقده نخونم که صدام بگیره
میخوام بزنم توو خاکی یه بار دیگه هم
انقده لش و لوش که تهران به *
[ورس یک]
میخوام همه اونا که ذهنشون نجسه ببازن
میخوام، جای قبرِ آقام مدرسه بسازم
میخوام، داد بزنم همتون * شرین
میخوام پُر رقص باشه اصلاً مجلس جنازه ام
میخوام، بزنم جر بدم خوارِ رپو
بدن جر واجر * خوار تتو
میخوام بفهمی بد جایی رو مستی
به بد کسی حواله کردی معاملتو
* من از همه وحشی ترم
* کش بپا یه دفع باهام نشی طرف
زن * من حتی زدم از شیکمم
ولی واسه * روزی دو تا مشتی کمن
میخوام شبو بشینم پایِ علف
بذار بگن تبلیغِ دوده * خوار طرف
ببین، تو اصلاً توو بوگاتی بشین
چه فایده داره بازو دو تا پایِ ملخ
ما دائما ضعف و دائما زخم
رنگ رو رنگ گنگ واقعی توو کارِ هدف
میخوام، انقده خوب بشم که منو ببینه
بکنه حتی مامانت هم کف
میخوام بفهمن پادشاهه منم
بپا که زیرِ پام فشارت ندم
میخوام بفهمن رو من تیرشون خطائه
من بدرقه شدم این راهو با چشمایِ ننم
میخوام به همه بی اعتماد شم
دور و ورم همه بی اعتقاد شن
بشم بی رگ بی عشق یه پارت زن
میخوام کلاً بشم بی ارتباط من
[کورس]
میخوام انقده بد بشم که شعرام بمیرن
انقده نخونم که صدام بگیره
(میخوام و خواستن توانستن است)
میخوام بزنم توو خاکی یه بار دیگه هم
انقده لش و لوش که تهران به *
میخوام انقده بد بشم که شعرام بمیرن
انقده نخونم که صدام بگیره
میخوام بزنم توو خاکی یه بار دیگه هم
انقده لش و لوش که تهران به *
[بریج]
بعضی وقتا هم اینجوریه که فصلا میان و میرن
ولی تو فقط زمستونو میبینی
چون مهم نیست که حقیقت چیه
تو چیزی که میخوای رو میبینی
میخوام حقیقت رو ببینم
میخوام از زمستون بگذرم
بلکه بهار رو ببینم
[ورس دو]
توو رگِ یخ زده ی ما
تابستون هم بوده همین بوده هوا سرد
اینه که زمستونه همیشه
دل من خونه الآن هم
و فقط مونده برام درد
تووی این وضعیتِ قرمزِ
چطور میشه رنگِ این صلح و صفا زرد
تووی این شبای وحشی
چطور میشه کفترِ صلحو رها کرد
توو چشم اشکی نمونده، که واست دریا بسازم
توو صدام نُتی نمونده و، فقط فریاده سازم
توو دلم خونه نمونده، واسه قلبِ بی ثباتت
تو ازم یه مُرده ساختی، حالا خوش باش با رباتت
توو نگاهم پُر حسرت، پُر مه پُر غباره
بدون این حسِ بدِ من، بستگی به تو داره
تووی خونم یه جهنم، یه جهنم پُر آتیش
یه جهنم که نبودِ، تو هم حالا شده قاطیش
میخوام از این جهنمه برم
همه گاون باید هر حرفو نود دفعه بگم
ببین تو هنرت در حدِ محلته بفهم
عینِ تو رو میسازم هفت هشت تا من هر دفعه چتَم
میخوام همه رفیقامو با هم ببینم
توو شهرِ خودم بکنم رانندگی من
میخوام بگیرم همه چیو بازم به *
میخوام اصاً بذارمش کنار خوانندگیم هم
من توو خونه سالیانِ دراز خوابیدم
توو هر شهری یه پاسگاه دیدم
به تنم پیِ هر چه هدف خواست مالیدم
الکی مثِ تو، نکردم ماست مالی نه
آآ، تازه چراغت روشن شد
ها، دیدی توو کلِ تاریخ
رو شده همیشه دستِ خوار *
ببین میترسه اَ ما حتی بازپرسِ ما
میخوام سرِ شب * بکنم
دَم اذون ولی سرِ نماز
میخوام، این شبو عرق بخورم
فردا برنامه ی تلِ طلاست
میخوام دود بگیرم بالا برم
تا خاطره هات زود بمیرن
یادم بره سال های بعد
یه کمی آروم بگیرم
تووم پُره از درد و غمه
صبح پا میشم با کوفتگی من
هیچ کدوم از این آدما
بهم فازِ خوب نمیدن

میخوام انقده بد بشم که شعرام بمیرن
(میخوام بزنم قیدِ همه)
انقده نخونم که صدام بگیره
(دیگه نبینم بغلت زیدِ منه)
11228، حسن بابا، تهران به *

میشه از تنهایی یه کوهِ آتشفشان شد و فوران کرد
میشه پُر شد و لبریز و تحتِ فشار
یه قلب شد و ضربان زد
میشه دل کند و دور انداخت
میشه به جای دوره کردن و هم زدنِ آتش
فراموش کرد، سوزاند و از اول ساخت

میخوام بینِ این همه آدم
بشم همونی که کارتو ساخت
میخوام تیمِ من شیش هیچ ببره
درست همون موقع که مالِ تو باخت
میخوام راهِ من کج باشه اصلاً
وقتی کردی راهتو صاف
میخوام به جای حرصِ تو رو خوردن
بلولم لایِ *
میخوام یه ورم خودت بخوابی
یه وَرم دوستت باشه
میخوام درست بپاچم رو صورتت
که قشنگ این پوستت وا شه
من مینویسم توو روز سه تا شعر
کمر سفت اما سرم شلوغه
پس بگو * زود ارضا شه
میخوام دو تا دو تا با هم *
بکشم جورِ هر چی نامردو خودم
میخوام دورمو از هر سینه و باسن پُر کنم
میخوام همه دخترایِ محل واسم *
میخوام چند تا انیمالِ قوی
عه عه عه، بپاچم دورِ استخر
میخوام، به هیشکی لبخند نزنم
سیس اصاً کمپلت اخم
میخوام انقده وحشی بزنم
که ما رو حتی ببینی بشه * زخم
میخوام انقده خوبِ اینجا بشم
که هیشکی نده به توئه قمقه نخ
میخوام انقده دورم بخوابن
که نفهمم * دستِ کیه
میخوام سیگارم هم ترکش کنم
که شدم از این هم خسته دیگه
میخوام عربده بکشَم توو محل
گنده تر از خودمو *
* وابستگی توو من مُرده
حتی ترک میکنم گلمو گاهی من
عه توو این لجن کده فقط
هر جا رفتم دورمو پاییدن
به هر کی بازیو یاد دادم آخرش
به خیالش خودمو لایی زد
میخوام از همونایی که به * زدی
بسازم یه تیمِ قوی
میخوام ترکیبو جوری بچینم
از یکی رَد شدی برسی به شیرِ بعدی
میخوام انقده خوار * بشم
که فکرش هم نکنی بهم * بزنی
میخوام انقده دلار بسازم
که بپیوندم به قشرِ سیرِ زمین

میخوام انقده بد بشم که شعرام بمیرن
انقده نخونم که صدام بگیره
میخوام بزنم توو خاکی یه بار دیگه هم
انقده لش و لوش که تهران به *
میخوام انقده بد بشم که شعرام بمیرن
انقده نخونم که صدام بگیره
میخوام بزنم توو خاکی یه بار دیگه هم
انقده لش و لوش که تهران به *

آری یک تشر کافی نیست
گاهی برای خراب کردنِ هیولایِ خود ساخته
توپ ها آتیش لازم است و
برای خاموش کردنِ آتش خود سوزانده سیل ها اشک
گر جهنم میروی مردانه رو و بدان جهنم را داغی مناز ست و
جنگ را خون، در خود ببین بعد بخواه