متن آهنگ پشت میله پوریا

[قسمت اول]

پُشتِ میله یکی خودشو می‌ساخت

اون یکی می‌خواست بمونه با خدا تا صبحو بیدار

چند نفری اون گوشه قفل و نسخِ سیگار

یکی پیاده متر می‌کردش تا خبرش بیاد

فردا گردنشو می‌ذاره رو طناب و خلاص

همونایی که راه به راه توی محله براش

دولا می‌شن دلیا سر عمل مواد

یکی اون گوشه بهش میگه که نفست شفاست

رفت سرِ نماز

بغلش یه بچه ۲۰ ساله

که هر چی فکر می‌کنه قیافه مامانو نیست یادش

توو ایستگاه آخرین خاطره‌ش با یه شاخه گل

که دختره بهش گفت می‌زنه دلشو

اون هم زد کُشت

دنبالِ تلفن می‌دوئه توو شهر

ولی کسی نیست بگه بهش جرمو

می‌بره تحویل می‌ده خودشو صبح

اونم یکیه مثِ تو یکی که زنده مرد

[همخوان]

قبلِ حرفات پاتو بذار تووی کفشم

من یکی‌ام مثِ تو ، یکی‌ام مثِ تو

بزن زیرِ پام من بلدم بلند شم

من یه چی‌‌ام مثِ بُرد ، یه چی‌‌ام مثِ بُرد

قبلِ حرفات پاتو بذار تووی کفشم

من یکی‌ام مثِ تو ، یکی‌ام مثِ تو

بزن زیرِ پام من بلدم بلند شم

من یه چی‌‌ام مثِ بُرد ، یه چی‌‌ام مثِ بُرد

[قسمت دوم]

پُشتِ میله یکی اصلا نی به *یرش

جنس می‌ده می‌ره ته سلول همه جمعن پیشش

کفِ کفیاشون همه هروئین هی دود می‌کنن

پول می‌کنن توو جیبِ این بی ناموس بی‌حس

بغلیش کلا تو فکر فراره

می‌گه هیچ دری بسته نیست اگه فکرت نخوابه

دنیا همه خوشیاشو راستی رفته از ما کش

همه می‌خواستن برن جز یکی که قول داده دیگه نباشه

کفِ دستاش دو تا کارد داره که می‌زنه هر کی جلوش باشه

داشی اون چاک دادش تا چاکرا یک

خودش یه پا کارمائه

با کارنامه‌ی کثیفش

توو پاسگاه پاسکاری می‌شه

از زندان توی دادگاه هی

خیابون باباشه

مُردن هم می‌شه پاداشش

خلاف کرده یه جا باشه

واسه خوابش و ناهارش

اما بازم راز دارشه

شبا تووی پارکا ولش می‌کنه

تا آشنا بشه با اونی که یاد داد بهش

[همخوان]

من یکی‌ام مثِ تو

یکی که زنده مرد

یه تیکه فلز سرب تو دلِ عشق

من یکی‌ام مثِ تو

یکی که زنده مرد

یه تیکه فلز سرب تو دلِ عشق