متن آهنگ هیچ بابک جهانبخش

مادرِ رنجا پدر خوانده ی آوارگی ام

خست از آنچه آمد ، به سرِ زندگی ام

حیرت انگیز ترین فاجعه ی این برهوت

یک پشیمانی بی فایده در حین سقوط

شرحِ دلگیرترین منظره ی برگ و باد

سفره ی خالی و مشقِ شبِ بابا نان داد

من یه یکان عددِ هیچم و از هیچ پُرم

چون سکوت آمده ام تا به کسی بَر نخورم

شعرِ تلخی شدم ، دیوانی از دلواپسی

از مصیبت نامه ها ، فالی نمیگیرد کسی

یک پشیمانیِ بی فایده در ، حین سقوط

رو به این منظره ی بی سر و ته حیرانم

کُفر نباشد گویی از چَشم خدا پنهانم

ای خوش آن عمر که در بی خبری سَر گردد

کاش میشد به همان بی خبری برگردم

من یه یکان عددِ هیچم و از هیچ پُرم

چون سکوت آمده ام تا به کسی بَر نخورم

شعرِ تلخی شدم ، دیوانی از دلواپسی

از مصیبت نامه ها ، فالی نمیگیرد کسی