متن آهنگ ما که دیدیم از میراث

ما که پی همه چییو مالیدیم به تنمون
تا ته کثافتو دیدیم مالیدن به درمون
ما که دیدیم همه رفتن بلدن
از دست رفتیم ولی دست زد بغلم
از آشنا و دوستا و رفیق فابریک
فهمیدیم بمیریم بریم عادیه پس
ناراحت نشو اگه نیستم
اگه از جنس منی و خودی نیسم باهات
اگه بمیرمم اشک نمی ریزن
اینا تقصیره من نی همش یه غریزس
خیابون پیاده رو رهگذر
اگه رد شدی توام لبخند نزن بم
عادت شده حس بد بهت
از جنس خنده شده حس بدن بهت
خلاصه که توام دره دلو ببند
اگه نمیتونی منتظر باش جوابتو بدن اینا
وابستگی مرده توو تنم
منم مث خودتم فقط اصل خودمم تو
دنیات خوبه توش یه قصس
من کابوس دیدم الان توش یه حسم بدم
نمیتونی باشی مثل تو
من اصل خودمم
نشو قصه پس خوب
اینجا همه چی سیاه سفیده
اگه رنگ دوس داری بیا بیدار شه دیدت
میشد هوا سرد میشد
هوا گرم میشد صبه زود
میشد ۱۰شب میشد سالگرد
میشد ساله بعد میرفت ثانیه با ساعتای عادت
میشد دونه دونه موی سرم سفید
میشد تیکای عصبی
میشد یه گوشه من بمیرم
از خستگیِ سگ دو از صب از پشتم
هر جفت چشاتو دیدم زدن از پشت سر
دیدم * نیستی من* فقط جفت کردی من
* نی اصلاً مخ ردی زد به خودش احمق
من خداشو دارم اون خودش زد رفت
به خودش رحم نکرد
شلش کردم به دورش پرت میکرد
میدونی قرار بود بگم ذات باشه زاده ی جنم باشی فرشته میشی
ولی تو