متن آهنگ عصای موسی سینا پارسیان

درونِ من قبریست ، که تختِ خوابِ من است

مرا بجای به خاک ، به خواب بسپارید

تمامِ مالم را ، به نیل میبخشم

عصایِ موسی را ، به آب بسپارید

مرا رفیقانم ، به سخره میگیرند

بریده دستم را ، غلافِ شمشیرم

زمین اگر گرد است ، که را نمیبینم

جهان اگر فانیست ، چرا نمیمیرم؟

به مرگ میخواهم ، اگر چه یک ساعت

دوباره طایفه ام ، در آشتی باشد

شناورم بر نیل ، و آب گورِ من است

و ماهیان بر من ، گلاب میپاشند

به طعنه میگویم که خوب و خرسندم

زبانِ طعنه ی من ، همیشه کوتاه است

کسی چه میداند ، کسی چه میفهمد

که یوسفی یک عمر ، درونِ این چاه است

درونِ من قبریست ، که تختِ خوابِ من است

مرا بجای به خاک ، به خواب بسپارید

تمامِ مالم را ، به نیل میبخشم

عصایِ موسی را ، به آب بسپارید