متن آهنگ خورشید سینا فانوس

[ورس یک]

تو ، صاحب سبکی

سکان عشق به ندای دلت تسلیم

شاهد شرابی تو شکنجه ی مستی

نفست حقیقتو کشیده به تصویر

بدون تردید، کنار تو بودن از لبخند خداست

در نبود بگو خب رفتن به کجاست

نا امیدی از پاهامون فرسنگ ها جداس

روشنایی تو چشامون دستخط شماست

جهان یه کتابه که ما تهش یه نقطه ایم

تا آخر هستیمش و نیازی نیس قول بدیم

ما در آغوش هم پیاده خیالی نیس مجرمیم

نسلی که ظلم قانون غلطو خورده ایم

زندگی جریمه اس توو یه دنیا پاداش

من ظالم زمانه اگه تو باشی کارماش

جماعت ببینین آواز مرغ عشق چطور

گرگ بیابونو از شکار آهو وا داشت

تو از جنس زیرزمین و حافظ شاملو

دست نوازش به سر همه حتی کاکتوس

به شوق زیستن در خلال بودنت

من امیدو قاپیدم از جیب خدامون آسون

[کورس]

عاشق آسمونیم حتی باشه پر از دود

چرا که می روید شاخه ی گل از نور

ای کاش طول عمر سنجاقک بلند بود

ای کاش این عشق را زبان سخن بود

[ورس دو]

ما دوتا هودی میپوشیم با ریتم آهنگ

راه‌ میریم تو خیابون بی توجه به ساعت

ما رفیقامون کودکای کارن و گربه ها

از پیتزامون سهمشونو دارن ، شادن

ما پی کلمات سیستمی نیستیم و

خدا رو باور داریم با چشمی که‌ دیدیم

توو عصر تکنولوژی ساده زیست ترجیحا

واقعی ست نه که مجازی دلی که میدیم

تو منو مرد میبینی منم خب زنده م

بیشتر از همیشه صافه دوزاریه ذهنم

من پسر گلی عم تا وقتی تو باشی نور

اگه بیوفته سایه کسی که فکش پله س

ما گوشه اتاق نمیشینیم برسه نوبت

چه پشت هم چه شونه به شونه نمیدیم مهلت

من بچه معروف نیستم و تو هواداری محکم

رپ حیاطمه تو اون گلی که باغچه رو پُر کرد

خلاصه با مرام خاطرتو میخوام

خراب خنده هاتم بذا صداش بیاد

آسمون پاتوقته چه خبر از خدا

بهش بگو ارادت دارم و نوکرشم زیاد

ولی ما نسلی هستیم که

به‌ قبل و بعدمون جدا شد هردو ورمون

چوب سیستم رو سرمون

تعیین جنسیت مون

بجا شورش تو شهرمون

یه لقمه عشق بود حقمون

پس

من عاشقت میشم

من راجبت میگم

واسه هرکی رفت از پیشم

هرکی دست رد به سینم

زد و منم بازه نیشم

پس چال بده به گونه ت بلند میخند

این است

خورشید جاده ی ابریشم

بم بگو روشن ، فانوس

[کورس]

عاشق آسمونیم حتی باشه پر از دود

چرا که می روید شاخه ی گل از نور

ای کاش طول عمر سنجاقک بلند بود

ای کاش این عشق را زبان سخن بود