متن آهنگ خانه اجدادی رضا یزدانی

حالا که سهمم از کلِ جهان تویی

پس مینویسمت چون داستان تویی

هر رنگ پرچمت رنگ یه دردته

آغوشمو بپوش، وقتی که سردته

رویای هر شبت کابوسِ دشمنه

بغضِ خلیج فارس، ای کاش بشکنه

لب وا کن و برام از مثنوی بگو

از درد حافظ و از مولوی بگو

تو تمام سهمم از دنیایی

خاکِ تو خونه ی اجدادیمه

سندت خورده به نامم دیگه

این همون جوازِ آزادیمه

پُر زخمِ ترکش و خمپارست

هر وجب از خاک خوزستانت

تووی ذهنِ جنگلا سبزه هنوز

خاطرات میرزا کوچیک خانت

آبی شو تا خزر افسونِ تو بشه

تا هر جزیره ای، مجنون تو بشه

صدها شاهنامه هم، توو وصفِ تو کمه

این سرزمین پُر از، امثال رستمه

هر جا نبردیه حرف از سیاوشه

به دشمنت بگو، این خاک آرشه

حالا خودت بگو این عشقه یا جنون

نَم داده آسمون، رویِ چهل ستون

تو تمام سهمم از دنیایی

خاکِ تو خونه ی اجدادیمه

سندت خورده به نامم دیگه

این همون جوازِ آزادیمه

پُر زخمِ ترکش و خمپارست

هر وجب از خاک خوزستانت

تووی ذهنِ جنگلا سبزه هنوز

خاطرات میرزا کوچیک خانت